Specjalistyczny kierunek badawczy – historia wojskowości w Poznaniu zaczął się rozwijać od lat pięćdziesiątych XX wieku. Pierwsze prace nad dziejami oręża zostały podjęte na seminarium prof. dr hab. Gerarda Labudy, który też specjalizował w tym kierunku pierwszych pracowników. Był nim Benon Miśkiewicz, który jako pierwszy w ośrodku poznańskim napisał dysertację doktorską i przewód habilitacyjny z zakresu historii wojskowości. Początkowo placówką naukowo-dydaktyczną, w ramach której podejmowano te badania była Katedra Historii Polski Feudalnej do XVIII wieku. Powstały tam też sprzyjające warunki dla rozwoju badań nad studiami historycznowojskowymi. Dzięki temu powstał zespół pracowników naukowych, skupiający swą działalność na seminarium doktorskim z dziejów wojskowości kierowanym przez Benona Miśkiewicza. Zespół ten, jak również dalszy rozwój prac badawczych nad dziejami wojennymi oraz kształcenie studentów z tego zakresu, stworzyły korzystne warunki do dalszego ujęcia organizacyjnego interesujących nas badań.
W 1969 roku, w ramach prowadzonej w szkołach wyższych reorganizacji, utworzony został w Instytucie Historii UAM Zakład Historii Wojskowości. Była to wtedy jedyna tego typu placówka w uczelniach cywilnych w Polsce (następna powstała w 1979 roku w Toruniu). W 1977 roku jednostka ta zmieniła nazwę na Zakład Historii Wojskowej. Powstanie jej było wyrazem akceptacji dotychczasowych osiągnięć ośrodka poznańskiego w zakresie prac nad historią wojskowości. Na kierownika Zakładu powołany został Benon Miśkiewicz, który pełnił tą funkcję do 1993 roku.
Następnie kierownictwo Zakładu objął Karol Olejnik, a po nim w 2006 roku Zbigniew Pilarczyk. Przez te wszystkie lata rozwijała się także kadra naukowa Zakładu. W 1969 roku dysertację doktorską ukończył Karol Olejnik, a następnie w 1975 roku przewód habilitacyjny, dzięki czemu Zakład wzbogacił się o drugiego samodzielnego pracownika nauki, od 1988 roku profesora. W 1975 roku został zatrudniony w Zakładzie Zbigniew Pilarczyk, który w 1984 roku ukończył przewód doktorski, a w 1997 roku habilitacyjny, będąc od 1999 roku profesorem uniwersyteckim. W Zakładzie był krótko zatrudniony Aleksander Nowak, przez wiele lat pracowała w nim Aleksandra Kubiak, a po niej Zofia Nowakowska. W latach 1989-1998 zatrudniony w Zakładzie był Sławomir Musiał. W 1999 roku zatrudniony został Maciej Franz, który w 1999 roku ukończył dysertację doktorską, a w 2007 roku przewód habilitacyjny, a od 2009 roku jest profesorem uniwersyteckim.
Po wprowadzeniu studiów doktoranckich ZHW zaczęło zasilać liczne grono doktorantów uczęszczających na seminaria do profesorów Karola Olejnika i Zbigniewa Pilarczyka. Z tego grona zatrudnienie w Zakładzie znalazł Michał Bogacki, który dysertację doktorską obronił w 2005 roku, a zatrudniony w Zakładzie był w latach 2006-2011. Następnie Bartosz Kruszyński, który dysertację doktorską obronił w 2007, zatrudniony w Zakładzie od roku akademickiego 2008/2009 oraz Karol Kościelniak, który dysertację doktorską obronił w 2009, a zatrudniony został od roku akademickiego 2011/2012.
Obecnie ZHW tworzy czterech pracowników, a są to:
prof. UAM dr hab. Zbigniew Pilarczyk – kierownik zakładu,
prof. UAM dr hab. Maciej Franz,
dr Bartosz Kruszyński
dr Karol Kościelniak