Powstanie kozackie pod przywództwem Krzysztofa Kosińskiego, nie doczekało się do tej chwili w polskiej historiografii kompleksowego opracowania w postaci monografii. W drugiej połowie lat 20. XX wieku, na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie powstała rozprawa naukowa autorstwa Teodora Zagalaka, która temat ten podejmowała. Nigdy nie ukazała się drukiem, toteż ten nieznany dotąd rękopis, odnaleziony po niemal 100 latach, pozostaje nie tylko świadectwem dokonań szkoły lwowskiej, ale także ważnym fragmentem polskiej kultury, którą próbowano skazać na zapomnienie. Oparta o ówcześnie dostępne źródła i literaturę, jest jedną z pierwszych w polskiej historiografii próbą analizy tego powstania kozackiego. Edycję uzupełnia jeden z pierwszych, powstały w gronie lwowskich historyków, anonimowy rękopis, będący próbą syntezy wojen polsko-kozackich w XVII wieku. Także i ten unikalny rękopis jest fragmentem polskiego dziedzictwa narodowego, który przez blisko 100 lat pozostawał niedostępnym dla polskich historyków.
Teodor Zagalak, urodził się w Samborze, tam też ukończył C.K. Gimnazjum im. Arcyksiężniczki Elżbiety. W kolejnych latach kontynuował naukę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Pochodził z rodziny o tradycjach patriotycznych. Był aktywnym uczestnikiem seminarium naukowego, w ramach którego przygotował nie tylko swoją rozprawę doktorską, ale także oceny wewnętrzne recenzyjne prac kolegów i koleżanek. Najpewniej jego opiekunem naukowym był profesor Stanisław Zakrzewski. Pozostaje postacią całkowicie zapomnianą i tajemniczą. Jest jednak przedstawicielem młodej lwowskiej szkoły historycznej, która nie miała swojej szansy, aby zaistnieć w pełnym wymiarze w polskiej historiografii. Udostępnienie rękopisu jego rozprawy doktorskiej, daje mu szansę na trwałe wpisać się do polskiej historiografii.